Мне как-то
бросили упрёк:
"В стихах
такая
безнадёга..."
Пророчить что,
когда не впрок
своей
истории
дорога?
Привыкли мыслить
широко,
трудиться
до седьмого
пота,
Гулять
до первых петухов,
но сердце
грусть
сжимает что-то.
Большой души
менталитет,
не понятый
никем
на свете.
Писатель каждый
и поэт –
за всё, за целый
мир
в ответе.
Мы, удивительный народ:
в бою -
сумеем победить,
в беде –
других спасём,
но вот,
не научились
только жить.
2016 г.