Мабыць i Алесю было весялей на новым месцы, не у;се ж у; капцёрцы сядзець. Райніс здавау;ся яму некалькі штучным, той як бы то малявау;ся, мабыць нічога да яго не меу; дрэннага. Размау;ляу; з Райнісам як са у;сімі , шчыра. Той як размау;ляу; ці смаліу; закідвау; галаву у;вверх і выстау;ляу; правую нагу наперад, як бы то фанабэрыу;ся, хоць Алесь быу; не смяшлівы, але часам посьмiшка з'ўлялася на яго вуснах.
З іншымі Райніс абыходзіўся так, казаў больш дакладна, халодна. А , што магло іх аб'ядновываць , мабыць яны яшчэ былі маладыя.
І Алесь жа жыў адзін, пасля адыходу
бацькі з ім , сабак Цішак быў лепшы сябр Алеся, які звык увечары прыбегаць да Алеся.