Воробьева Татьяна. Снежная женщина. Рус. Бел

Максим Троянович
Новая женщина снежная
вдруг появилась вчера-
томная, ждущая, свежая,
как неизбежность двора.

Снег поддавался ваятелю,
в ночь, разрешая шалить:
-Делай, как хочешь, приятель,
надо ж когда-то чудить!

Ладно лепились пропорции,
помня на память размер:
-Ну, улыбаемся, солнце,
скульптора прихоть,ma cherie!*

С новою женщиной снежною
в ночь народилась  зима…
чистая, щедрая, прежняя
в лунной мережке двора…

*ma cherie -франц. моя дорогая


***

Снежная жанчына
 
Новая жанчына снежная
раптам з'явілася ўчора-
млявая, чакаючая, свежая,
як непазбежнасць двара.

Снег паддаваўся разьбяру,
у ноч, дазваляючы сваволіць:
-Рабі, як жадаеш, прыяцель па дабру,
трэба ж калісьці дзівачыць!

Добра ляпіліся прапорцыі,
памятаючы на памяць памер:
-Ну, усміхаемся, сонца,
скульптара капрыз,ma cherie!*

З новаю жанчынай снежнаю
ў ноч нарадзілася  зіма…
чыстая, шчодрая, ранейшая
ў месяцовай мярэжцы двара…

    Перевёл Максим Троянович