Панурыя хмары

Вера Стасенко
Панурыя хмары таўкуцца ў небе,
Спрачаюцца, кідаюць срэл навальніцы.
Гаротныя думкі гуляюць па глебе,
Таропка ганяючы жыццяў вазніцы.

Сцюдзёныя хвалі збіваюць аблокі.
За шырму дрымоты святло захавалі.
Галодныя душы бягуць ад трывогі.
Хвароба і морыў вясёласць зацялі.

Пакуты хістаюць усходы палеткаў.
Жалоба лютуе, вартуе сядзібы.
Няхітрыя скарбы дзяцей і падлеткаў
схаваліся дзесьці за вольныя шыбы.

Вандруе, блукае шчаслівае рэха.
Расой сырадойнай смакуюцца травы.
Зацягнецца хмары былая прарэха.
Узыйдуць нашчадкі бы ў полі дубравы.
22.06.2023
ХМУРЫЕ ТУЧИ
Вера Стасенко
Хмурые тучи топчутся в небе,
Спорят, бросают из молнии стрелы.
Несчастные мысли гуляют по почве,
Спешно гоняют судьбы колесницы.

Избив облака, холодные волны
За ширму дремоты светло затащили.
Голодные души бегут от тревоги.
Болезнь и холера веселья сковали.

Страданья сгибают растенья земные.
Свирепствует траур, обходит усадьбы.
Нехитрые клады детей и подростков
Исчезли куда-то в свободные срубы.

Затянется в тучах страданий прореха.
Потомки дубками встают над землёю.
Гуляет, блуждает счастливое эхо.
Приправлены травы молочной росою.
12.02.2024