(с белорусского)
----------------------------------
Я засмотрелся в небо на безбрежность,
на розовый закат во всей красе…
Но осознал прямую неизбежность —
на землю опуститься с небесе.
А на земле газеты льют печали.
Высотные дома, как корабли,
которых ураганы раскачали
и вместе посадили на мели.
Садилось солнце в море. Над волнАми
полнеба жаром вспыхнуло вдали…
А рядышком, невысоко над нами,
вдруг клином пролетели журавли.
Единой стаей и трудом великим
летят навстречу бурям, напролом...
И помогают слабому не криком,
а сильным и натруженными крылом
-----------------------------
ЗАЎСЁДЫ РАЗАМ (Сяргей Грахоўскі)
Я заглядзеўся на сутонні ў неба —
Малінавыя воблакі плылі —
I разумеў, што мне і сёння трэба
3 вышыняў апусціцца да зямлі.
Шумелі ўнізе і лісты, і вецце,
А наш высотны дом, як карабель,
Здалося, разгайдаў шалёны вецер
I назаўсёды пасадзіў на мель.
У мора апускаўся шар чырвоны,
I хвалі закіпалі і раўлі,
Ды раптам побач, ледзь вышэй балкона,
На поўдзень праляцелі жураўлі.
Яны заўжды ляцяць ключом вялікім
Насустрач буры, галаве на злом,
I памагаюць слабаму не крыкам,
А дужым, хоць і стомленым, крылом
--------------------------------