Вучыцеся, браты мае,
Думайце, чытайце,
І чужому навучайцеся, -
Свайго не цурайцеся:
Бо хто маці забывае,
Таго Бог карае,
Чужыя людзі цураюцца,
У хату не пускаюць,
Свае дзеці - як чужыя,
І не існуе разгрому
На ўсёй зямлі бясконцай
Вясёламу дому.
Абдыміце ж, браты мае,
Найменшага брата, -
Хай маці ўсміхнецца,
Заплаканая маці!
Блаславіць дзяцей сваіх
Цвёрдымі рукамі,
І абмытых пацалуйце
Вольна самі!
І забудзецца брыдота
Даўняя гадзіна,
І ажыве добрая слава,
Слава Украіны,
І свет ясны, не адвячорак,
Новы заззяе...
Абдыміцеся ж, браты мае,
Малю вас, заклінаю!
(1814~1861)