Алексей Баскаков. Струна. Рус. Бел

Максим Троянович
Как ни натягивай струну,
Она всегда внезапно рвётся,
И звуком в сердце отзовётся,
Предвосхищая тишину.
Как ни натягивай струну...

Как  ни  разгадывай любовь,
Она изысканно жестока:
Любовь сама умрёт до срока,
Или тебя погубит вновь.
Как  ни  разгадывай любовь…

Как ты не отдаляй войну,
Она коварна и  опасна.
И те, кто жизнь любили страстно,
Опять погибнут за страну.
Как ни натягивай струну…


***

Як ні нацягвай струну,
Яна заўсёды раптам ірвецца,
І гукам у сэрца адзавецца,
Апярэджваючы цішыню.
Як ні нацягвай струну...

Як  ні  разгадвай каханне,
Яно вытанчана жорсткае:
Каханне сама памрэ да тэрміна,
Ці цябе загубіць ізноў.
Як  ні  разгадвай каханне…

Як ты не аддаляй вайну,
Яна падступная і  небяспечная.
І тыя, хто жыццё кахалі вечна,
Ізноў загінуць за краіну.
Як ні нацягвай струну…

    Перевёл Максим Троянович