Захотелось родную деревню
От вчерашних друзей опахать.
Михаил Анищенко
Да никакой не нужно славы,
ни пахлавы, ни похвалы,
а лишь бы только не шалавы
в мои протиснулись тылы.
Не те улыбчивые тени,
не с патокой на языке,
пошли мне Господи не с теми
кто сдаст на первом большаке,
не с ними чай делить и слово,
не им рассказывать про снег
на зонтиках болиголова
по берегам застывших рек.
Не те, не те, не те, не эти,
чей образ даже не окреп,
а те, которые как дети
бросают чайкам мятый хлеб.
***
Не з тымі
Захацелася родную вёску
Ад учорашніх сяброў наабворваць.
Міхась Анищенко
Ды ніякай не трэба славы,
ні пахлавы, ні хвалы,
абы толькі не шалавы
ў мае праціснуліся тылы.
Не тыя ўсмешлівыя цені,
не з патакай на языке,
пайшлі мне Пане не з тымі
хто здасць на першым бальшаке,
не з імі чай дзяліць і слова,
не ім распавядаць пра снег
на парасоніках балігалову
па берагах застылых рэк.
Не тыя, не тыя, не тыя, не гэтыя,
хто не адужэў, нават дзеб,
а тыя, якія як дзеці
кідаюць чайкам мяты хлеб.
Перевёл Максим Троянович