Ik verdronk in jouw liefde -Я утопал в любви твоей

Егор Рыбаков
Ik verdronk in dromen en teleurstellingen.,
En dus wilde ik voor altijd bij je zijn.,
Ik wilde andermans beloftes vergeten.,
Om de laatste kostbare woorden te wissen.

Heb je me gevraagd om openheid en geluk?,
Vloog naar jou, jouw wereld was zo lief,
Je bent mijn ruimte en stralende hemel geworden.,
Ik ben erin geslaagd om een puinhoop in mijn geest te veroorzaken.

En ik vloog het licht in, zonder angst om verbrand te worden door vuur.,
Je hielp met het woord en warme zoete look,
Ik bevries toen droomde als in drops amber,
En verloor de controle nu onherroepelijk.

Ik hoorde een stem en rende zonder twijfel,
Verwijfde pijn en valse beloften,
Met jou leerde ik het universum en spiritualiteit.,
Door allen verkeerd begrepen, zoals zij die in de interpretatie geloven.

Vloog en genoot als kind en bewonderde,
Open wereld, stralende hemel en dromen,
Je geloofde er volledig in, en de vraag probeerde het niet eens.,
Ik verdronk in je liefde en genoot van de wolken.

Я утопал в любви твоей

Я погружался в сны и свои разочарования,
И так хотелось быть с тобою вместе навсегда,
Я так мечтал забыть чужие обещания,
Стереть из памяти прошлые драгоценные слова.

А ты меня звала своей открытостью и негой,
Летел к тебе, твой мир был настолько сладок,
Ты стала мне космосом и лучезарным небом,
Сумела разворошить в моих мыслях беспорядок.

И я летел на свет, без страха обжечься от огня,
Ты помогала словом и согревала нежным взглядом,
Я замереть тогда мечтал будто в каплях янтаря,
И потерял контроль теперь отныне безвозвратно.

Я слышал голос и устремлялся беспрекословно,
Изнеженный болью и чужими обещаниями,
С тобой я познавал вселенную и духовность,
Непонятый всеми, будто верящий в толкования.

Летел и наслаждался, и как ребенок восторгался,
Открытым миром, лучезарным небом и мечтами,
Тебе всецело верил и усомниться даже не пытался,
Я утопал в любви твоей и наслаждался облаками.