Къайтып магъа бош абзар къучакъ яя,
Гюзде къалгъан яшлыгъымны излеймен.
Шо яшлыкъда къолум тутгъан умутну,
Абисимни гёленткисин гёзлеймен.
Гелген сайын отавунг бош гёрюне,
Азиз Абис,ёкъсан уьйню тёрюнде.
Мендей пашман мени тенгли терегим,
О да сезе къайгъы толгъан юрегим.
Юртубузда бек гьюрметинг бар эди,
Гьалал загьмат тёкдюнг азиз элге де.
Сен оьлсенг де, атынг бир де оьлмежек,
Сени атынг унутар гюн гелмежек.
Яшлыкъ оьтюп, мен де бугюн анаман,
Къыйын-тынчым сагъа айтмай янаман.
Бир гюн тюшде насигьат бердинг магъа,
Абис гетме,къайт деп, йыладым сагъа.
Сен гетсенг де, сурат менде гьамангъа,
Бир къаравунг элте сен сав замангъа
Гьар къарагъан сайын юрек талчыгъып,
Инанмай гетгенге къайтмас ёл чыгъып.
Гёзюнг, къашынг, келпетинг гёз алдымда,
Азиз жанынг яллады от ялында.
Кёп къыйналып, акъгъа гирди тюклеринг,
Инбашларынг гётерди кёп юклени.
Ятгъан еринг къув тёшекге тюрленсин,
Къабурунг нюр ярыкълардан нюрленсин.
Женнет агьлю болсун азиз жанынга,
Малайиклер учсун дёрт де янынга.