Собираются аисты в стаи,
С лугом, полем прощаясь с утра.
У природы задача простая:
Подсказать, что в дорогу пора.
Ввысь поднимется птиц эскадрилья,
Клёкот стаи разбудит простор.
Понесут эти сильные крылья
Грусть-печаль над вершинами гор.
К берегам столь далёкого Нила,
Там, где чёрный лежит континент,
В синем небе их белые крылья
Согревает юга яркий свет.
Не забыть им места родные.
Ждать до весны - короткий срок...
Нил катит волны голубые.
Вам лёгких аисты дорог!
Оригинал:
Буслы збіраюцца ў чароды,
Луг аглядаюць і жніўё,
Не адмяніць закон прыроды -
Пара ў дарогу ім даўно.
Паднімецца бусліны вырай,
Абудзіць клёкатам прастор
І панясе на моцных крылах
Свой смутак за вяршыні гор.
Да берагоў далёкіх Ніла,
На Афрыканскі кантынент,
У сінім небе белы крылы
Сагрэе поўдня яркі свет.
Ды не забыць мясцін ім родных,
Чакаць сустрэчы да вясны...
Ніл коціць хвалі паўнаводны -
Дарогі лёгкай вам, буслы!