Neokon4ennya povest o lubvi
Dojdem razmita bydet po osfalty.
Pyst pod glazami teni zalegli,
Mi k finiwy priwli so starta.
I za oknom ti sliwiw tot je dojd,
Kotoryi ho4et smit pe4al-podrygy.
I mojet toje ti menya zovew,
Hot znaaew, 4to s toboi ne bydy!
Mi pozdno vstretilis, tak vidno syjdeno!
A mojet 4ert snim? S golovoi da v omyt!
Ah kak hotelos bi... No grystno i smewno,
4to ni dywa, ni telo tak ne smogyt.