Снежинка

Лена Осень
Снежинка падает,
 кружится
И на ладонь мою
 ложится
Пока летела, так устала,
Что лишь руки
 коснулась…
 как пропала.
Так и удача…
 замаячит лишь немножко,
 её подхватит сразу
 чья-нибудь ладошка!