Радзiме

Игорь Свободин
Радзiме

Радзіма мая, мой родны кут!
Я вельмі ганаруся тым, што нарадзіуся тут:
У краіне с цяжкім лёсам, але вольным ветрам,
У краіне, дзе кіруе белы бусел небам.

Пасялілася у сэрцы назаусёды любоу,
І, здаецца, няма больш нідзе такіх чыстых лясоу,
Дзе кожная галіна быццам родная, быццам бы жывая,
Дзе голасам вечным пералётная птушка спявае.

Тут нават чорная хмара радуе вока,
І заусёды знаёмая здаецца дарога.
Хай у свеце мы як кропля у акіяне,
Блакітным, непакойным акіяне