Зямля раскалолася надвае.
Нясмела я ўніз ступаю.
Жыццё чалавечае там
Багацце сваё пакідае.
Не трэба апладысментаў.
Што первая там блукаю.
Павінна вызваліць сэрца:
Бяссэнсна яно прападае.
І зноў збаламуціла душы:
За гэта – арыштавна.
Свавольныя звёны-словы
Ў адценні афарбавала.
1997г.