Я приду... Болеслав Лесьмян

Ирина Бараль
Поржавели замки на воротах,
Не клубится дымок над трубою -
Без меня ты! Я здесь - не с тобою,
Здесь, где сумерки полны дремоты.
Только знаю, обнимешь за плечи,
Все грехи и обиды прощая, -
Жди, и наша исполнится встреча,
Я приду, только часа не знаю...

Свет зажги в бесприютности комнат
И прическу укрась, как невеста,
Мое имя пусть дети запомнят,
За столом сохрани мое место,
И, смахнув набежавшие слезы,
Тени рук в синеву окуная,
Посади у дороги березу,
Я приду, только часа не знаю...

Дух мой, в жажде покоя земного,
Васильками и льном прорастает.
Мне неведомы голос мой новый
И лицо, что лицом моим станет,
Но затеплится взгляд узнаваньем,
Если завтра, тебя окликая,
Измененный нездешним страданьем
Я приду, только часа не знаю...


***

Boleslaw LESMIAN

PRZYJDE JUTRO, CHOC NIE ZNAM GODZINY


Pordzewialy twej wrotni zawory,
Dym z twej chaty nie buja po niebie -
Mnie tam nie ma! Tu jestem - bez ciebie,
Tu, gdzie w prozni mijaja wieczory!
Zmienionego, nim przywrzesz do lona,
Wiem, ze poznasz po lkaniu przewiny!...
Czekaj na mnie, w cien wlasny wpatrzona,
Przyjde jutro, choc nie znam godziny...

Zapal swiatlo u progow przedsienia,
Z macierzanek splec wienec nad czolem,
Naucz dzieci mojego imienia
I zachowaj mi miejsce za stolem!
Ku tej drodze, gdzie ida patnicy,
Dlonie twoje rzucajа cien siny...
Zasadz brzoze pod oknem swietlicy,
Przyjde jutro, choc nie znam godziny...

Duch moj, chabrem porosly i wrzosem,
Burz zapragnal, co chlodem go zwarza!
Nie znam glosu, co bedzie mym glosem,
Nie znam twarzy, co bedzie ma twarza -
Ty jedyna mnie poznasz niezlomnie,
Gdy twe imie spiewajac w dolinie,
Z rana w piersi, zmieniony ogromnie,
Przyjde jutro, choc nie znam godziny...