Калi пальюцца гукi песнi
Маёй душы,
Слухач, прасцi мяне сардэчна
Паслухай , памаучы.
Настройся на высокай хвалi,
Усе зямное пазабудзь.
Праснiсь, мой дружа, прывiтанне!
Зiрнi вачыма ледзь, чуць-чуць.
Цябе за руку павяду я
Мiж райскiх пушч, дубрау, бароу
К Крынiцы вечнай, мой каханы,
Дзе адпачнем i прапаем.
Праснiсь, душа мая, страдалiца,
З Любоую блiжняга сустрэнь,
I Шчырасцю душы-хрысцьянкi
Духоуна вока нам адчынь.
Няхай цячэ рака Надзеi,
А з Ею Вера I Любоу!
О, Прысвятая Багародзiца,
Прымi нас усiх пад Свой Пакроу!
1997г.