Пазбаўляюцца зоркі адзення:
І Алкност, і цудоўная Сірын.
Зноў кладуцца халодныя цені
Двух каханых на стомленым жвіры.
Як з’яўляецца бледная поўня,
Дык чаруюць і кветкі, і дрэвы.
Вось мужчына – паэт і вандроўнік.
Вось жанчына –драпежная Ева.
Жарсць кідае дваіх у абдымкі
Пышных бэзаў,гарачых язмінаў,
Месяц дорыць ім цені,як здымкі,
І карункавы водар каліны.
Жарсць - страсть,каханыя - влюблённые,стомлены-усталый,жвір -песок,поўня- луна,вандроўнік-путешественник,драпежны - хищный,абдымкі -объятия,бэз - сирень,язмін-жасмин,здымак - фотография,карункавы - кружевной,водар -запах.