Толи бред, а толи нет

Олег Другой
Это как будто
                гром,
это как будто-
                гроза,
это как будто
                не страшно,
но почему- то
                нельзя!


Это нахлынет
                внезапно,
внезапно и
                пролетит,
а вдруг она
                не поймёт, и,
вдруг никогда
                не простит?!


Чёртовы
                злые думы
зачем Вы
                опять ко мне?!
Что не даёте
                мне  плавиться
спокойно
                в её огне?!


Что мне 
               ведёте
                когтями
железными,
                да по стеклу,
когда я сижу,
                оскалившись-
котёнок
                в собачьем
                углу?!


Сгиньте, вы,
                подлые, гадкие,
я вас бы сейчас
                застрелил!
Я знаю, меня,
                как она ещё,
никто никогда
                не любил!


Никто не писал-
                до холода
                скучаю,
хочу до дрожи,
                люблю,
до потери памяти,
... А я?!
            Ну конечно, тоже!