Надежда

Любовь Колмановская
Надеялась на дело,
На поцелуй по целой,
В кармане показалась
Копейкою Луна.

И клин кленовый клонит
Растопленные свечи,
Накинув мне на плечи
Бессонницу ума.

06.2006г.