Яцек Подсядло. Время после...

Глеб Ходорковский
            


        Ночь погрузилась в себя как курильщик опиума.
Кровь, сторож усталый, окружает лениво тело.
От нежеланной подушки голова тянется кверху,
зацепив за капканы света, в свои же силкИ попадает.
Надо выйти из дома, стать рядом с самим собою:
спят горы, как святые коровы , тишина раздвигает лес,
Белоснежка на горизонте бредит в горячке,
вздохи её сливаются с  ржаньем вечером позабытых
коней, и исчезает расплывшись, среди звёзд
Нет поэзии. Нет поэта.
Прищемлённый  дверьми
он в щЕли света
угас.


                *   *   *

Jacek Przysiadly-
SOBOTA, 5 KWIETNIA 2008

Godziny po

Noc zanurzona w sobie jak palacz opium.
Krew, zm;czona wartowniczka, leniwie okr;;a cia;o.
Niech;tna poduszce g;owa ci;;y ku g;rze,
czepia si; pu;apek ;wiat;a, wpada we w;asne sid;a.
Trzeba wyj;; z domu, stan;; obok samego siebie:
;pi; g;ry jak ;wi;te krowy i cisza rozgarnia las,
na horyzoncie majaczy w malignie ;nie;ka,
jej westchnienie stapia si; z r;eniem koni
zapomnianych przez wiecz;r, niknie w;r;d gwiazd.
Nie ma poezji. Nie ma poety.
Przytrza;ni;ty drzwiami
w szczelinie ;wiat;a
zgas;.

86.08.24
z tomiku "Nieszcz;;cie doskona;e"