Мичуринов атдыхаат... юмар

Бабуся Ягуся
От падумала я давича: што будитЬ ежли скристить етую самую кукушачку з этим... з дятлам?
Итиресный гибрит палучыцца! А што? Кали так уже ж палучаицца!..
У Лешага нашага кукушка з галавы вылитила, да и назат ни вазвирнулася!
Хде-та шастала усю зимушку, а тута на тибе - абъявилася!
Литаить тута окала маеи избушки да кукукаитЬ! Уже ж тирпения никакова нету!
Ишшо ж и ни время для ниё - март на дваре, а ана тута мине кукуитЬ!
Да ладна б ужо кукушка, дык с друхой стараны дятил у мине на сасне далбаицца, куды ево?
Он же ж у мине заместа будинника кажнае утречко как есь - тукаить, будить мине, значыцца...
Гаварыла я Лешаму - забиры ты сваю кукушку, дык ён пака павадки висении за ей и ни явицца!
Дык што ж мине типерича делать-та? А ежли ани тута хнездо умести савьют, што ж палучыцца?
Уже ж я низнау какои масти птинцы будутЬ, тока дятил тахда задалбаицца их кармить!
Да, Мичуринову было куда лехше...