МузАр. Странно

Даллия Рухам
МузАр
лэитнодЭд бэйн аваним лэвЭйн нэфашОт.
Кан улэолАм.
МузАр...
Вэлир'От
шэарУах
вэрАк арУах лэвадА
котЭфэт эт пирхэй-алэавА
мин анэрОт.
МузАр
ах эфшАр.
АвАль эйх эфшАр?!
***
Странно
скитаться меж камней и душ.
Здесь и навсегда.
Странно...
И видеть,
как ветер,
и только ветер один
срывает цветы пламени
co свечей.
Странно,
но возможно.
Но как возможно?!

Освенцим, 1992
Далия Рухам
© Даллия Рухам
Мой блог: Плэйкаст на эти стихи от Judit: