привид 80-тих

Александра Очман
Я танцюю як привид вісімдсятих,
Це парад на могилах олдскульних ферзів,
Це така собі власна негласна посвята
У культуру небачених мною часів.

Я не хочу туц-туц на гламурних плацдармах,
Я несучасна, не варто слів...
Я танцюю, як танцювала мама,
Коли тато вперше її зустрів.