Абiбоцкая пушча

Артём Аладко
Сцераглі  уначы лайдакі
Ад газетаў пацертыя вочы.
І пісалі Евангелле -
ад Лукі,
Які крочыў і крочыў, і крочыў…

Немаведама крочыў куды,
Лайдакам было "лучшэ і лучшэ".
І не бачыць ніякай бяды
Уначы Абібоцкая пушча.

Хто самлее ў наступным жніве?
Што там будзе - балет або бляцтва?
Абібоцкая пушча жыве,
Хоць і хоча з суседзямі срацца.

Ну, куды сцежка нас прывяла?
Толькі ў горле ўсё сушыць і сушыць…
Неўзабаве гібела й гніла
Уначы Абібоцкая пушча.