Дзесьці чуецца мова, беларуская мова.
Дзесьці глыбака, пад зямлёю.
Я відэльцам сьвідрую ў глыб, дзе ж ты слова?
Что яднала калісьці з душою.
Усё глыбей і глыбей, з кожным крокам цяжэй,
Мазалі да крыві на далонях.
Мая мова гучыць усё вышэй і вышэй,
Разляціцца ў абшары на волю.
Я агледзіўся побач - нас безліч сыноў,
Як адзін змагаецца кожны.
Мая мова грыміць да чужынскіх краёў,
Непаўторнае роднае слова.