tlumaczenie z rosyjskiego na polski,
link do strony rosyjskiego oryginalu:
http://feb-web.ru/feb/esenin/texts/e74/e74-148-.htm
Sergiusz Jesienin (1895 - 1925)
* * *
Odszedl dzien, ubylo nowych kres,
Znow sie posunalem do zachodu.
Lekkim ruchem bialych rak i rzes
Tajemnicy lat rozcinam wode.
W sinej* strudze losu niby czar
Wciaz szumowin chlodnych bije piana,
I przyklada pieczec niema rana
Falde nowa u zmarszczonych warg.
Z kazdym dniem sie obcym staje juz
I dla siebie i dla kogo czesc kazala.
Gdzies tam w polu czystym, w miedzach zorz,
Oderwalem cien swoj, snadz, od ciala.
Nieubrana wprost odeszla gdzies,
Odebrawszy zgiete me ramiona.
Gdziebadz teraz jest daleko ona
I innego uscisnela piers.
Moze byc, chwytajac sie wciaz don,
Ona o mnie calkiem zapomniala,
I, utkwiwszy wzrok w posepna ton,
Faldy warg i ust przez to przebrala.
Jednak zyje dzwiekiem dawnych lat,
Co jak echo bladzi za gorami.
Wiec caluje mdlymi juz wargami
Czarnym cieniem wytlaczany kwiat.
1916 r.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* siny (poet.) — (1.1) niebieskofioletowy;
(1.2) ciemnoniebieski. Patrz takze zrodlo:
https://pl.wiktionary.org/wiki/siny
https://sjp.pl/siny