Jaroslaw Iwaszkiewicz - Nim przyjdzie wiosna

Роман Железный
Jaroslaw Iwaszkiewicz
NIM PRZYJDZIE WIOSNA

Nim przyjdzie wiosna,
nim mina mrozy,
w ciszy kolebce -
nade mna sosna,
nade mna brzoza
witkami szepce.

Szepce i spiewa
niby skrzypcowa
melodia cicha,
melodia nowa,
ktorej nie slychac,
ktora dojrzewa.

Tak sie zapadam
jak w sniegu puchy
w jesienne liscie
i tylko duchem
slucham i badam
czy noc nadchodzi
czy swit sie rodzi,
czy rzeczywiscie?

I tylko przez sen
wyciagam rece
– to mnie nie budzi,
nie chce nic wiecej –
bo wiem, ze jestem
w nieskonczonosci,
w morzu milosci
do ludzi.

(1942?)

***

Ярослав Ивашкевич
ВЕРНУТСЯ ВЁСНЫ

Вернутся вёсны,
уйдут морозы.
Над колыбелью
склонились сосны,
шумят берёзы,
поют – не трелью! –

шёпотом вторят
скрипке во вышних –
нотой несмелой,
нотой чуть слышной,
новой, незрелой –
вторят, не вздорят.

В листву рдяную,
как в снег пушистый,
я провалился.
Лишь духом чистым
понять стремился:
на самом деле
иль тьма приходит
иль свет родился?

Сожмутся пальцы
во сне глубоком
– со мной останься,
сон безмятежный,
ибо – я знаю! –
я в бесконечной
любви извечной
к людям.

(Вольный перевод: 18 августа 2010.)

Украинский перевод Ирины Гончаровой здесь: http://stihi.ru/2010/08/10/4384