"Мен сюеме сени", - деп айтдым да тангнга,
Жырларын, жылыуун да берди ол манга.
Бир жарыкъ ауазны да эштди къалгъым:
"Мен сюеме сени", - деди танг. - Къууандым.
"Мен сюеме сени", - деп айтдым черекге…
"Мен сюеме сени", - дей, чабады черек.
"Мен сюеме сени", - деп айтдым терекге…
"Мен сюеме сени", - дей чагъады терек.
Къычырдым къаягъа: "Мен сюеме сени!" -
Къатланады: "…сюеме сени" дей, ауаз.
Шош айтдым аязгъа: "Мен сюеме сени…"
"Мен сюеме сени!.." - дей, озады аяз.
"Мен сюеме сени",- деп айтама санга, -
Жауап жокъду манга, жауап жокъду манга…
Бу тюйюлдю дауум не тюйюлдю тырман -
Жалан сенсе манга алай айтмай тургъан.
Бу жарыкъ ауазны таулада, талада
Мен эштеме кёп жаз ингирде, танглада:
Шууулдайды: "Сюеме сени!.." дей, черек,
Шыбырдайды: "Сюеме сени!.." дей, терек,
Зангырдайды: "Сюеме сени!.." дей, къая,
Ийнакълайды, сылайды, сыйлайды аяз.
Кече, кюн да манга эштиледи ауаз.
Тангыбыз да жарыйды къарачы, майна!..
"Мен сюеме сени", - деп сен айтчы манга!