Вочы нашы сустрэлiся зноу
Гаварыць не даюць пачуццi,
У сэрцы нашым – застылая кроу,
Да нас словы не змогуць прыйсцi.
Дзе каханне чамусьцi згубiлi мы?
Зараз толькi лучынка гарыць.
Не пагасне яна да наступнай зiмы –
Мы не зможам каханне забыць!
Ад дажджа засланiушы сабой,
Будзем дзьмуць на лучынку з табой.
Загарыцца яна у крывi
Не дадзiм зноу пагаснуць любвi!
28/01/2003