Wislawa Szymborska - Kobiety Rubensa

Роман Железный
Wislawa Szymborska
KOBIETY RUBENSA

Waligorzanki, zenska fauna,
jak loskot beczek nagie.
Gniezdza sie w stratowanych lozach,
spia z otwartymi do piania ustami.
Zrenice ich uciekly w glab
i penetruja do wnetrza gruczolow,
z ktorych sie drozdze sacza w krew.

Cory baroku. Tyje ciasto w dziezy,
paruja laznie, rumienia sie wina,
cwaluja niebem prosieta oblokow,
rza traby na fizyczny alarm.

O rozdynione, o nadmierne
i podwojone odrzuceniem szaty,
i potrojone gwaltownoscia pozy
tluste dania milosne!

Ich chude siostry wstaly wczesniej,
zanim sie rozwidnilo na obrazie.
I nikt nie widzial, jak gesiego szly
po nie zamalowanej stronie plotna.

Wygnanki stylu. Zebra przeliczone,
ptasia natura stop i dloni.
Na sterczacych lopatkach probuja ulecie;.

Trzynasty wiek dalby im zlote tlo.
Dwudziesty – dalby ekran srebrny.
Ten siedemnasty nic dla plaskich nie ma.

Albowiem nawet niebo jest wypukle,
wypukli aniolowie i wypukly bog -
Febus wasaty, ktory na spoconym
rumaku wjezdza do wrzacej alkowy.

(1962.)

***

Вислава Шимборская
ЖЕНЩИНЫ РУБЕНСА

Горы свернёт эта женская фауна,
этот раскатистый гул бочек нагих.
Гнездятся в измятых постелях,
спят с открытыми ртами, готовые петь.
Зеницы их закатились под лоб
и пронизают нутро до желёз,
из которых дрожжи сочатся в кровь.

Дщери барокко. Забродившее тесто – опара,
бани-парильни, алые терпкие вина,
румяные облака-поросята мчат по небу,
трубы тревожно воют – плотские треволненья.

О арбузные формы, о изобилие,
о покровов хаотичность двойная
и тройная разнузданость поз
жирных любовных блюд!

Их тощие сёстры встали пораньше,
пока на востоке рассвет не забрезжил.
Никто не видал, как гуськом пробирались
они по пыльным изнанкам полотен.

Изгнанницы стиля… Сочтём-ка их рёбра…
Ручки да ножки – цыплячья порода.
Выпирают лопатки – ну чем не крылья?

На фон золотой их поместил бы тринадцатый век.
Двадцатый – дал бы экран серебристый.
Но в семнадцатом – нет ничего для худышек.

Потому как здесь даже небо пухло-округло,
пухлые ангелы и Аполлон – пухлый бог –
на взопревшем коне, усища расправив,
въезжает в бурлящий альков.


(Перевод: Киев, 11 февраля 2011.)


Илюстрация:
Питер Пауль Рубенс. "Похищение дочерей Левкиппа" 1620 (?). Старая пинакотека. Мюнхен.