Расказалі дзяды ля балота
Ні паданне, ні казку, а так...
Ёсць на свеце такая істота,
Што вачэй не адвесці ніяк.
І такая яна прыгажуня,
Недахопаў нiякiх няма.
І здаецца вiтае фартуна.
Як цудоўная нiмфа сама.
Закахацца нiчога не варта.
Стан прыгожы, а пах ад валос...
Ён такi што стаiш ты ўпарта,
І вось вырашан твой ужо лёс.
Улятае душа на нябёса,
І зыходзiць з мяне цеплыня.
А фiгура i вочы, валосы...
Будзеш толькi маё, Ваўчаня!
----- 15 лiстапада 2010 -----