Рань

Александр Подвижников
      Татьянам
Куда ни глянь –
Такая рань.
Стихает брань,
Теряем грань…
Бежишь, как лань.
Души не рань.

 Ну, как Ты, Тань?!
 Иль дело - дрянь?
 Пораньше встань.
 Душой баянь!
 В глаза мне глянь -
 Счастливой стань!

 Судьбы ли длань?
 Любовь – не дань!..
 2010