Юлия Хартвиг. Было

Глеб Ходорковский
    



     Пишу тебе третье письмо
     хоть наверно давно уже нету отеля "Феникс"
     - ей говорил он во сне
     Ибо только во сне она могла его видеть
    
     А всё это было во время юной ещё любви
     полной препятствий, взрывов рыданий, безумных
     клятв, колебаний и ночного слиянья,
     счастливым побегом через счастливый край
     мимо ферм провансальских,
                мимо романских храмов.
    
     Сон другой - это дворец, разрушенный молнией
     От него остался только начерченный план 
                на бумаге
     Он водит пальцем по скользящему солнечному
                свету
     и говорит: Вот таким будет наш дом
     очень светлый. Ты посмотри сколько окон.


                *   *   *


Julia Hartwig.

By;o

Pisz; ci ju; trzeci list
cho; hotel "Phoenix" pewno ju; nie istnieje
- m;wi; do niej we ;nie
Bo tylko we ;nie mog;a go jeszcze widzie;
A by; to okres m;odej jeszcze mi;o;ci
z wybuchami ;ez szalonej pe;nej przeszk;d
przyrzecze; waha; i nocnego pojednania
uszcz;;liwionej ucieczk; przez szcz;;liwy kraj
mijanych w drodze ferm prowansalskich
                i roma;skich ko;cio;;w
Sen drugi to zburzony b;yskawic; pa;ac
z kt;rego zosta; ju; tylko plan wyrysowany
                na papierze
On wodzi palcem po przesuwaj;cym si; ;wietle
                s;onecznym
m;wi: Taki b;dzie nasz dom
bardzo jasny Patrz ile okien