Къе лагьана дидеди заз, чIугуна агь:
«Бала, ви кьил жезава хьи вахтсуз рехи!»
Акъвазна ам са легьзеда, атIана пагь,
Хиялариз, акурди хьиз са дерт чIехи.
Я чан диде, алатнани ви рикIелай,
Рехи кьилиз гьа къах хьана килигзавай,
Заз са чIавуз вуна лагьай мили гафар?:
«Фикир гумир, я хва, акьван, жедач чавай
Дегишариз тIебиатдиз хас тир навар...»
Бес гила вуч хабар хьанва, я чан диде?
ТIебиат я гьа ваз чидай, уьмуьр ичIи,
Эвеззава вядеди са муькуь вяде,
Минет хьурай, ят1ани зун, яб це, гъвечIи:
Мажал тагуз гьич садазни лугьуз тегьер,
Уьмуьр физва, са карван хьиз, акъваз тежер.
Рехивилин нубат ингье атанва чал,
Элуьхъара тадиз вуна чандавай тал…
Эй азиз дуст, гьич балайрихъ, чидани ваз,
Дидейрин рикI кузаватIа гьикI вижеваз?
Садни ава са гьакъикъат, алахъа къаз:
Аслу тушиз яшарилай даим, дустар,
Дидейриз чун я аялар, гьа бицIекар…