Зимовыя прыгоды

Наталья Стрелкина
Разгубілася чамусці зіма.
Учора ж грукалася ў дзверы сама.
Раптам сціпла сыпле снег на парог.
Гурбы-горы не мяце ўздоўж дарог.

Не казыча нос марозам яна.
Не ілье ў бакал Шампані віна.
На рацэ шкадуе лёд настудзіць.
Дазваляе іней сонцу стапіць.

Ускубну яе за мягкі бачок.
Дам зіме забаўку - вёрткі ваўчок.
Завірухі закруціць навучу.
Святкаваць Каляды з шыкам хачу:

Каб бялюткі зіхацеў дыванок,
Каб з гары на санках з'ехаць я мог,
Па лыжні за ёй ляцець наўздагон,
Напалохаць крыкам зграю варон.

Гэй, зіма! Хутчэй прыходзь да мяне!
Не пара шчэ саступаць час вясне.
Хай пад беленькім пухнатым сняжком
Засынаюць лес ды поле з лужком.

Учора ж грукалася ў дзверы зіма.
Сёння ў хованкі гуляе сама.

(верш на беларускай мове)

Зимние приключения
 (авторский перевод)
 
Растерялась почему-то зима.
А вчера стучалась в двери сама.
Скромно сыплется снежком на порог.
Не метет сугробы нам вдоль дорог.

НЕ щекочет нос морозом она.
НЕ нальет в бокал Шампани вина.
На реке жалеет лед настудить.
Позволяет иней солнцу топить.

Ущипну ее за мягкий бочок.
Дам зиме забаву - юркий волчок.
Вьюги злые закрутить научу.
Рождество  гулять я с шиком хочу:

Чтобы искрящимся застлало ковром,
Чтобы с горы на санках съехать верхом,
По лыжне лететь за ветром вдогон,
Напугать бы криком стаю ворон.

Эй, зима! Спеши скорее ко мне!
Не пора отдать корону весне.
Пусть под беленьким пушистым снежком
Засыпают лес и поле с лужком.

Ведь вчера ж стучалась в двери зима.
В прятки вдруг играть решила сама.