З неба ўпала ў далоню сняжынка.
Разгубіўся! Ну што мне рабіць?
Прыгажосць яе як на хвілінку
Зберагчы? Даць магчымасць пажыць!
Я глядзеў на яе асцярожна,
І не дыхаў, застыў, не маргаў.
Усё зрабіў, што было толькі можна,
Каб фінал хутка так не настаў.
Хваляваўся, забыўся пра сэрца,
Што забілася раптам, як птах.
І сняжынка паспела сагрэцца,
Але кроплею стала ў руках.
Пераклад з украінскай мовы
верша М. Казакевіча "Снижинка"
http://www.stihi.ru/2010/12/05/9472