Кольчужка

Людмила Филатова 2
          Коротка кольчужка-то…


Василиса милому кольчужку ковала,
Сталь заговорённую
                кольцами низала:
“Береги, кольчужка,
                плеча от меча,
Душу от худого слова сгоряча.
Сторожи бессменно, будто тень верна, –
Сердце от измены,
                разум от вина.
Ляг на рубашку
                ласково, не тяжко, –
Легка, да крепка,
Только б не коротка...»