Wislawa Szymborska - 09 Perspektywa

Роман Железный
Wislawa Szymborska
PERSPEKTYWA

Mineli sie jak obcy,
bez gestu i slowa,

ona w drodze do sklepu,
on do samochodu.

Moze w poplochu
albo roztargnieniu
albo niezapamietaniu,
ze przez krotki czas
kochali sie na zawsze.

Nie ma zreszta gwarancji,
ze to byli oni.
Moze z daleka tak,
a z bliska wcale.

Zobaczylam ich z okna,
a kto patrzy z gory,
ten najlatwiej sie myli.

Ona zniknela za szklanymi drzwiami,
on siadl za kierownica
i szybko odjechal.
Czyli nic sie nie stalo
nawet jesli stalo.

A ja, tylko przez moment
pewna, co widzialam,
probuje teraz w przygodnym wierszyku
wmawiac Wam, Czytelnikom,
ze to bylo smutne.

***

Вислава Шимборская
ПЕРСПЕКТИВА

Разминулись, словно чужие
мимо прошли – ни взгляда, ни слова,

она – по пути в магазин,
он – к автомобилю.

Может, забегались или устали,
рассеяны были
или забыли,
что ещё недавно
друг друга до гроба любили.

Кроме того, никаких гарантий,
что это были они.
Вроде издали – да,
а вблизи – так и нет.

Я видела их из окна,
а кто смотрит сверху,
тот ошибается чаще.

Она скрылась за дверью стеклянной,
он сел за руль
и быстро отъехал.
Что ж, ничего не стряслось,
даже если стряслось.

Ну а я была ровно миг
уверена в том, что увидала,
и в стихах словно пытаюсь,
читатели, вас убедить,
что всё это очень грустно.


(Перевод: Киев, 7 марта 2012.)