Развiтальная песня лета

Синильга-Лариса Владыко
      Ногі топяцца ў апалых сухіх лісцях, але шораху не чуваць з-за ветру – ён, нібы схапіўшы ў ахапку, раскачваў дрэвы з усёй сілы.
      Розныя дрэвы па-рознаму шумяць. Лісты асіны дрыжать доўга і дробна, ляпаясь адзін аб адзін, але гэта адбываецца амаль бясшумна. Бярозы жа плаўна качаюцца i шум іх лісцяў напамінае гул мора.
      Усё: шорах лісця пад нагамі, шум у верхавінах дрэў і гул ветру – зліваецца ў нейкую сумную мелодыю…
      Можа, гэта і ёсць развітальная песня лета?

                АВТОРСКИЙ ПЕРЕВОД

                ПРОЩАЛЬНАЯ ПЕСНЯ ЛЕТА
     Ноги тонут в попадавших сухих листьях, но шороха их не слышно из-за ветра – он, словно схватив в охапку, раскачивает деревья со всей силы.
     Разные деревья шумят по-разному. Листы осины дрожат долго и мелко, мягко ударяясь один о другой, но это происходит почти бесшумно. Березы же плавно качаются и шум их листьев напоминает гул моря …
     Все: шорох листьев под ногами, шум в верхушках деревьев и гул ветра – сливается в какую-то печальную мелодию...
     Может, это и есть прощальная песня лета?


на аватаре: Валерий Алещенко "Осень".