Wislawa Szymborska - 01 Nieobecnosc

Роман Железный
Wislawa Szymborska
NIEOBECNOSC

Niewiele brakowalo,
a moja matka moglaby poslubic
pana Zbigniewa B. ze Zdunskiej Woli.
I gdyby mieli corke – nie ja bym nia byla.
Moze z lepsza pamiecia do imion i twarzy,
i kazdej uslyszanej tylko raz melodii.
Bez bledu poznajaca ktory ptak jest ktory.
Ze swietnymi stopniami z fizyki i chemii,
i gorszymi z polskiego,
ale w skrytosci pisujaca wiersze
od razu duzo ciekawsze od moich.

Niewiele brakowalo,
a moj ojciec moglby w tym samym czasie poslubic
panne Jadwige R. z Zakopanego.
I gdyby mieli corke – nie ja bym nia byla.
Moze bardziej uparta w stawianiu na swoim.
Bez leku wskakujaca do glebokiej wody.
Sklonna do ulegania emocjom zbiorowym.
Bezustannie widziana w kilku miejscach na raz,
ale rzadko nad ksiazka, czesciej na podworku,
jak kopie pilke razem z chlopakami.

Moze by obie spotkaly sie nawet
w tej samej szkole i tej samej klasie.
Ale zadna z nich para,
zadne pokrewienstwo,
a na grupowym zdjeciu daleko od siebie.

Dziewczynki, stancie tutaj
– wolalby fotograf –
te nizsze z przodu, te wyzsze za nimi.
I ladnie sie usmiechnac, kiedy zrobie znak.
Tylko jeszcze policzcie,
czy jestescie wszystkie?

– Tak, prosze pana, wszystkie.

***

Вислава Шимборская
НЕ-ПРИСУТСТВИЕ

Ещё чуть-чуть –
и мама моя могла выйти замуж
за пана Збигнева Б. из Здуньской Воли.
И если бы дочь у них родилась – то это была бы не я.
Возможно, лучше бы помнила имена и лица,
и любую мелодию, лишь раз её услыхав.
Сразу могла бы сказать, что это за птица.
Физику с химией знала бы на отлично;
ну, по польскому языку – чуть похуже оценки.
Но стихи бы тайком сочиняла –
поинтересней моих, уж точно.

Ещё чуть-чуть –
и в то же самое время мой отец мог жениться
на панне Ядвиге Р. из Закопане.
И если бы дочь у них родилась – то это была бы не я.
Быть может, строптивей и непокорней.
С головой бы бесстрашно в омут бросалась.
И даже могла бы поддаться массовой эйфории.
Её бы видели все – повсюду и одновременно;
за книгами – редко, чаще мяч бы гоняла
с мальчишками во дворе .

Обе могли бы встретиться даже
в одной школе и в одном классе.
Но ничем не похожи они,
сродства – ни на гран,
и на общем фото стоят далеко друг от друга.

Девочки, станьте, пожалуйста, здесь
– кричал бы фотограф –
те, что пониже – вперёд, а те, кто повыше – за ними.
И улыбайтесь красиво, когда я скажу.
Так, ещё раз посмотрим –
все ли на месте?

– Да, все уже собрались.


(Перевод: Киев, 11 апреля 2012.)