стихи на белорусском языке
Мая мова памірае дзень за днём,
Я таксама паміраю разам з ёю…
Беларускай, роднай мы цябе завём…
Мая мова, што зрабілася з табою?
Паміраюць вершы, казкі, песні
І губляюцца ў мовах другіх…
Мова, ты – самабытнасці веснік!
Ты крывёю палітая продкаў маіх.
Мая мова памірае… Няма лекаў…
Ёй бы чыстым паветрам дыхнуць,
Ачуняць, як з непрытомнасці чалавеку,
І жыццё ў сваіх жылах адчуць.
Я хачу, каб мова мая жыла,
Шапацела лісцём новым, зялёным,
Я хачу, каб яна існавала, была!
У Сусвеце, за партаю, дома.
Як крынічка, нясмела цячэ,
Праз усе перапоны матчына слова…
Ці пачуюць нашчадкі і дзеці мае
Сапраўды БЕЛАРУСКУЮ МОВУ?
9.04.12
Поэтесса ОЛЬГА САФРОНОВА
http://stihi.ru/avtor/safoi, сделала очень интересный стихотворный отзыв на эти стихи :
Я ХОЧУ, ЧТОБЫ ЯЗЫК НАШ ЖИЛ!
Украина…Беларусь…Россия…
Три могучих брата-языка.
Вас не сломят времена лихие,
Не зальет забвения река…
В общей глубине сплелись корнями
Изначальными. Из века в век
Бороздили стройными ладьями
Наши предки воды древних рек.
Нынче же – как птицы в разных клетках,
Бьетесь в путах «новоязыка»:
Всюду «бизнесмены», «шефы», «мэтры»,
«менеджеры», «брокеры»… Тоска…
А ведь вы – велики, вы - могучи!
В вас - Купалы песен серебро,
В вас – Шевченко: «…і Дніпро, і кручі…»,
Пушкина летучее перо!
Верю: прорастет живое слово
Сквозь наносы мертвых слов-могил…
Хай жыве родная наша мова! - бел.
Хочу я, жила щоб наша мова! - укр.
Я хочу, чтобы язык наш жил! - рус.
12.05.12
Ольга Сафронова