Каханаму...

Вероника Кирищенко
Неяк дзіўна...

Глядзець у твае вочы

Сярод халоднай, зорнай ночы...

І кожным дотыкам рукі...

Я разумею,хто такі...;

Ты з сноў маіх...

І марам апраўданне.

З табой я разумею,;

Ёсць каханне...

І сэрца цеплынёю напаўняецца,

Вусны нашы ў хваляванні сустракаюцца.

І неяк незнаёма гэта мне...

Як першы раз я адчуваю,

Што ўсёй душой цябе кахаю.;