Вислава Шимборска. Утеха

Глеб Ходорковский
    Дарвин,
    говорят, отдыхая, читал романы.
    но только с одним условием:
    они не должны кончаться грустно.
    Такие,
    когда попадались
    он со злостью швырял в огонь

    Правда, неправда -
    но я в это охотно верю.

    Разумом охватив столько пространств и времён,
    насмотревшись на множество вымерших видов,
    на триумфы сильных над слабыми,
    попыток отчаянных - выжить, но кончившихся впустую
    он хотя бы от фикции,
    на её микроуровне,
    вправе был ожидать хеппи энд.

    Посему обязательно:лучик из тёмных туч,
    снова влюблённые вместе,семейства помирились,
    возвращены майораты, откопаны все клады,
    верность награждена, сомнения развеяны,
    о своём упрямстве сожалеют соседи,
    доброе имя вернули, алчность пристыжена,
    старые девы выданы за благородных пасторов,
    и интриганы оказались на другом полушарии,
    спущены с лестницы фальсификаторы документов, (завещаний)
    быстро бегут к алтарям соблазнители девушек,
    приютили сирот, приласкали вдов,
    спесь укротили,все раны зажили,
    приглашены к столу блудные сыновья,
    чашу горечи вылили в море и носовые платочки
    промокли насквозь от умильных слёз примирения,
    всеобщее ликование, песни и музыка...
    А пёсик Фидо,
    потерянный в первой главе,
    пусть бегает снова по дому
    и радостно лает.


                *   *   *


     Wislawa Szymborska
POCIECHA

Darwin.
Podobno dla wytchnienia czytywal powiesci.
Ale mial wymagania:
nie mogly konczyc si; smutno.
Jesli trafial na taka,
z furia ciskal ja w ogien.

Prawda, nieprawda –
ja chetnie w to wierze.

Przemierzajac umyslem tyle obszarow i czasow
naogladal sie tylu wymarlych gatunkow,
takich tryumfow silnych nad slabszymi,
tak wielu prob przetrwania
predzej czy pozniej daremnych,
ze przynajmniej od fikcji
i jej mikroskali
mial prawo oczekiwac happy endu.

A wiec koniecznie: promyk spoza chmur,
kochankowie znow razem, rody pogodzone,
watpliwosci rozwiane, wiernosc nagrodzona,
majatki odzyskane, skarby odkopane,
sasiedzi zalujacy swojej zawzietosci,
dobre imie zwrocone, chciwosc zawstydzona,
stare panny wydane za zacnych pastorow,
intryganci zeslani na druga polkule,
falszerze dokumentow zrzuceni ze schodow,
uwodziciele dziewic w biegu do oltarza,
sieroty przygarniete, wdowy utulone,
pycha upokorzona, rany zagojone,
synowie marnotrawni proszeni do stolu,
kielich goryczy wylany do morza,
chusteczki mokre od lez pojednania,
ogolne spiewy i muzykowanie,
a piesek Fido,
zgubiony juz w pierwszym rozdziale,
niech znow biega po domu
i szczeka radosnie.