МінскіЯ ХРОНіКі. ХРОНіКі ЛЯЛЕЧНАГА ТЭАТРА.
Калісьці шурык - палітычны "рэжысор",
паабяцаў шыкоўную "прэм’еру"!
І Беларускі люд –
папёр!
Бо, люд наш – талерантны,
ён – паверыў…
Думалі,
што паглядзім Спектаклю,
думалі – ў партэры пасядзім.
Паглядзім,
цукерачкі пасмактывая,
п’еску,
адпачывая, паглядзім…
Цераз нейкі Час –
ў мазгах заварушылась:
штось НЯ ТОЕ…
Не па Нашаму Хаценню…
У партэры
разляглась Вашывасць,
мы ж,
як лялькі,
скокаем на Сцэне!
Не!
Нам такі Спектакль –
не да спадобы!
Сам і грай
сваю дурную "п’еску2!
Але…
Шыш!
...шурык аказаўся Лялькаводам,
і з нітачак Яго
людзям ужо НЯ ЗЛЕЗЬЦі …
*+*
(ноччу 12 чэрвеня 2012г.)