Есенин Сергей. Перевод на белорусский

Махнач Сергей Юрьевсын
Сергей Есенин

Заметался пожар голубой,
Позабылись родимые дали.
В первый раз я запел про любовь,
В первый раз отрекаюсь скандалить.

Был я весь как запущенный сад,
Был на женщин и зелие падкий.
Разонравилось пить и плясать
И терять свою жизнь без оглядки.

Мне бы только смотреть на тебя,
Видеть глаз златокарий омут,
И чтоб, прошлое не любя,
Ты уйти не смогла к другому.

Поступь нежная, легкий стан,
Если б знала ты сердцем упорным,
Как умеет любить хулиган,
Как умеет он быть покорным.

Я б навеки забыл кабаки
И стихи бы писать забросил,
Только б тонко касаться руки
И волос твоих цветом в осень.

Я б навеки пошел за тобой
Хоть в свои, хоть в чужие дали…
В первый раз я запел про любовь,
В первый раз отрекаюсь скандалить.

1923


ПЕРАКЛАД:


Мітусіцца блакітны пажар,
Падзабыліся родныя далі.
Першы раз пра каханне, на жаль,
Заспяваў, як зарокся скандаліць.

Быў я ўвесь як запушчаны сад,
На жанчын і напоі быў ласы.
Разлюбілася крочыць назад -
Піць з жыццём праз люстэрка сам на сам.

Мне бы толькі глядзець на цябе,
У вачэй златакараю бездань,
Быць у шчасьці з табой і ў журбе,
Каб да іншага ты не пабегла.

Рухі плыўныя, лёгкі твой стан,
Ты бы ведала сэрцам упартым,
Як умее кахаць хуліган,
З непадкупным якім азартам.

Я б навекі забыўся шынкі,
Я бы вершы пісаць закінуў,
Толькі б тонка кранацца рукі,
Валасоў тваіх павуціння.

Я б навекі пайшоў за табой
І ў свае, І ў далёкія далі ...
Раз ужо заспяваў пра любоў,
То, напэўна, і хопіць скандаліць.
07.10.2012