Шчасце — гэта тады,
Калі кветкай буяюць сады,
Калі галінкамі падпіраюць сосны
Аблокаў чырвоных нябёсы.
Шчасце — з позіркам стрэцца хлапечым
І чакаць дзень у дзень той сустрэчы,
Каб у ласкавых руках апынуцца
І з усмешкаю маці прачнуцца.
І яшчэ (пэўна, усім яно трэба) —
Гэта чыстае, мірнае неба…