Памяти Василя Быкова

Галина Алексеевна Остапова
          Генадзь ГОВАР

ПАМЯЦІ ВАСІЛЯ БЫКАВА

Дваццаць другое. Чэрвень.
Зноў гукаецца памяць,
Зноў напяліся нервы,
Зноўку нішчаць і паляць...

Дваццаць другое... Ранак...
Якая сумная дата.
У незагойных ранах
Кожна радзімая хата.

Вібрыруе рэха балюча,
Наскрозь пранізала душы.
Дых сціснула дротам калючым,
Ад жаху заклала вушы...

Не чулі, відаць са страху,
Праўдзівых і мудрых слоў.
Вялікага далі маху,
Стыне у жылах кроў.

...Цісне неабыякава
Удвая сумная дата...
Забрала вайна Быкава –
Пісьменніка і Салдата.

ПАМЯТИ ВАСИЛЯ БЫКОВА

 (Род. в 1924г., умер 22 июня 2003 г.)

Лето, июнь... Двадцать второе,
Снова аукнулись годы,
Память вернула с собою
Страшные эти невзгоды.

Двадцать второго, утром,
Гибли мальчишки-солдаты...
Помнится день поминутно
Грустно-щемящею датой.

Слышим трагичные звуки,
Воспоминанье пронзает...
Горечь от долгой разлуки -
В сердце печаль не стихает...

Милые избы, родные, -
Всё изболелось от горя.
Тяжкие годы, святые,
Помним до слёз и до боли.

В эту же скорбную дату
Не стало Василя-солдата.
Жил он достойно на свете, -
Знают о нём наши дети...

       (Перевод с белорусского)