Возьми мою осень...
Маурика Кимоното
Возьми мою осень, зима,
Как знак завершенья пути.
Морозы, да ранняя тьма,
Да ветра усталый мотив...
И даже заплакать нельзя:
Вода превращается в лёд...
Когда больше нечего взять,
Возьми вдохновенье моё.
http://www.stihi.ru/2010/02/15/3339
Wez sobie moja jesien…
Oddaje ci, zimo, swa jesien
Na znak, ze to koniec juz drogi.
Mroz chwycil i ciemno sie robi tak wczesnie,
Wiatr jeczy zalosnie za progiem…
I placz nawet jest nie na miejscu,
Bo w lod zaraz woda sie zmieni…
A skoro juz zabrac nie mozesz nic wiecej,
To wez sobie moje natchnienie.
Благодарю за вдохновение Ласку Александрову, сделавшую перевод этого стихотворения на болгарский язык:
http://www.stihi.ru/2013/03/19/10915