Любимому. Перевод с белорусского

Ольга Сафронова Таганрог
Надежда Верас

Каханаму

Дзе тыя вочы, што ласку дарылі
І ахіналі сваёй цеплынёй?
Цёмныя ночы зоркі палілі,
Каб нам сустрэцца з табой.

Вымыты сцежкі слязьмі дажджавымі.
Хмары ў небе – півоняй бялюткай…
Рупіцца сэрца,- дзе ты, любімы,
Хай жа спатканне адбудзецца хутка!

У туманах росны ранак губляўся
І замірала ў чаканні рака…
Дзе б ты ні быў, абы толькі вяртаўся!
Вось табе сэрца маё і рука…

Любимому

Где вы, глаза, что глядели-ласкали,
Будто тепло обнимали, маня?
Тёмною ночью звёзды сияли,
Чтобы нашёл ты меня.

Вымыты стёжки дождями седыми,
Облако белым цветком распустилось.
Рвётся из сердца: - где ты, любимый?
Я так хочу, чтобы встреча случилась!

Росное утро бредёт по туманам,
И замерла, затаилась река…
Где же ты,  милый?  Я жду неустанно!
Вот тебе сердце моё и рука…